سوال – آیا ارتباط بین دختر و پسر ممنوع است و اگر این طور است این باعث عدم شناخت دختر و پسر و در نهایت طلاق نمی شود ؟
پاسخ – قانون آفرینش بر مبنای خلقت زن و مرد و ارتباط آنها با همدیگر است. در سوره ی روم آیه 21 داریم که  زن و مرد برای هم آفریده شده اند و آرامش آنها در کنار هم بودن است و بین آنها مودت و رحمت است . قانون زوجیت اختصاص به انسان ندارد . در این آیه می گوید که التذاذ یکی از اهداف است ولی آرامش و مودت هم از اهداف است . آنچه که دین اسلام مطرح می کند ضابطه مندی این روابط است یعنی التذاذ در بهترین حالاتش گاهی ثواب دارد و گاهی واجب است که از این طریق باشد . منتها روابط پسر و دختر اختصاص به روابط جنسی ندارد که منجر به تشکیل خانواده بشود . این یک روابط انسانی است . اگر قانون حجاب حجاب وضع می شود برای اینکه این دو در کنار هم باشند .اگر دختر درخانه حبس بود و دختر و پسر با هم روابط نداشتند بحث حجاب مطرح نمی شد . در جامعه روابط انسانی پذیرفته شده است البته روابط جنسی هم پذیرفته شده است و تاکید هم شده منتها باید این رابطه ضابطه مند باشد تا افراد سوء استفاده نکنند . ضابطه ی آن باید در چارچوب تشکیل خانواده باشد . برای شناخت نیاز به ارتباط بی ضابطه نیست . ارتباط بی ضابطه قبل از اینکه باعث تشکیل خانواده بشود باعث متلاشی شدن خانواده می شود . کسانی که در دوران قبل از ضابطه ارتباط هایشان شکل می گیرد حتی بعدا روابط خانوادگی شان را متلاشی می کند .
من نمی دانم منظور از عدم شناخت این است که دختر و پسری که می خواهند با هم ازدواج کنند ، اگر با هم ارتباط نداشته باشند نمی توانند همدیگر را بشناسند یا اینکه اگر دخترها و پسرها با جنس مخالف ارتباط نداشته باشند شناختی از روحیات جنس مخالف پیدا نمی کنند و بعدا در زندگی مشترک نمی توانند با همسرشان ارتباط برقرار کنند ؟ دختر و پسری که می خواهند با هم ازدواج بکنند لازمه ی شناخت از هم ، رابطه ی بی ضابطه و بی قید و بند نیست . ما توصیه می کنیم قبل از اینکه ازدواج اتفاق بیفتد ارتباط باشد ولی این ارتباط نباید قبل از پیشنهاد جدی یک ازدواج باشد . بعضی از دختر خانمها می گویند که آقا پسری به ما گفته که چند وقت با هم دوست باشیم بعد که همدیگر را خوب شناختیم من از شما خواستگاری می کنم . من به آنها می گویم که به آنها بگویید که اگر شما صادق هستید اول به خواستگاری بیایید بعد با هم ارتباط برقرار می کنیم . معمولا وقتی این پیشنهاد می شود آقا عقب نشینی می کند . زیرا این یک وعده و طرح بی معنی از طرف آقا پسر است . اگر واقعا قصد ازدواج در کار است ، این ارتباط می تواند کاملا شکل گرفته با حضور خانواده و در روابط خانواده اتفاق بیفتد . لازم نیست که دختر و پسر چند ماه با هم تنها باشند ، با هم رفت و آمد می کنند ، بهم علاقمند می شوند و بعد که برسند به اینکه به درد هم نمی خورند چون به یکدیگر علاقمند شده اند تصمیم عاقلانه ای نمی گیرند . در جواب اینکه دو جنس مخالف بخاطر ارتباط نداشتن ممکن است از هم شناخت نداشته باشند باید گفت که مگر جنس مخالف فقط در خیابان یا دانشگاه است . همه ی دخترها ، برادر دارند و همه ی پسرها هم خواهر دارند . آشنایی با روحیات جنس مخالف را می توان از حریم خانواده پیدا کرد. در ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر ما راحت می توانیم بفهمیم که نگاه پسرها یا دخترها به یک مسئله چگونه است و این خودش می تواند زمینه باشد . ارتباط صمیمانه مادر با پسر و پدر با دختر ، بسیاری از آفت هایی که فرزندان خارج از حریم خانواده در ارتباط با جنس مخالف با آن مواجه می شوند برای این است که آموزش های درستی در ارتباط با جنس مخالف در حریم امن و سالم خانواده داده نشده است یعنی دخترهایی که رابطه صمیمی با پدر ندارند زودتر گول پسرهای ناسالم را می خورند . برعکس پسرهایی که ارتباط درست و سنجیده ای با مادر ندارند ، در خارج از حریم خانواده هم ارتباط موفقی برقرار نمی کنند .
اگر دختری با پسری دوست بشود و روحیات او را بدست بیاورد ، آیا مطمئن است که روحیات شوهر آینده اش را بدست آورده است ؟ زیرا بیشتر این دوستی ها به ازدواج ختم نمی شود .کسانی که اهل دوستی هستند با چندین مورد دوستی برقرار می کنند . و اتفاقا با کسی ازدواج می کنند که با او ارتباط دوستی نداشته اند . آیا کسی می تواند مطمئن باشد که با ده تا پسری که ارتباط برقرار کرده است اخلاق همسر آینده اش یکی  از این اخلاق هاست ؟ دخترهاعاطفی تر هستند و برادرها باید یاد بگیرند که در فضای خانواده ملاحظه ی عاطفه ی رقیق خواهرشان را بکنند . پسرها باید با خواهرشان این را تمرین کنند که وقتی ازدواج کردند همسرشان را با همین ملاحظه ببینند . این چیزی است که در خانواده تامین می شود . بر اساس آمار بیش از 70 درصد از کسانی که قبل از شروع مشترکشان یک رابطه یا چند رابطه یا با همسرشان قبلا رابطه ی طولانی برقرار کرده اند ، در زندگی زناشویی شان دچار مشکل می شوند . و کسانی که قبلا رابطه با جنس مخالف نداشته اند زندگی آرامتری را تجربه می کنند . آیا باید تمام نیازهای مان قبل از ازدواج به یک نحویی برآورده بشود ؟ اگر این طور باشد پس دیگر نیازی نیست که ما ازدواج کنیم . نیاز لذت از جنس مخالف ، یک نیاز طبیعی است و این یک کشش کاملا طبیعی است و این برای بقای زندگی خانوادگی لازم است . آیا هر نیازی را به محض اینکه ما احساس می کنیم باید برآورده بشود ؟ ما چرا روزه می گیریم ؟ اینکه بنده ی از صبح تا شب تشنگی بکشد نفعی به خدا می رسد ؟ قطعا یکی از فلسفه های روزه این است که من تشنه باشم و آب باشد و من خویشتن داری کنم . غذا باشد ولی من نخورم و موقع اذان آب بخورم برای اینکه من بیاموزم با اینکه گرسنگی و تشنگی نیاز طبیعی من است ولی به محض پیش آمدن این نیاز من به دنبال تامین آن نیستم . نیاز جنسی هم همین طور است . نیاز جنسی نیازی است که در انسان وجود دارد و طبیعی است و قابل ملامت هم نیست .
سوال – آیا ما در خواستگاری به شناخت می رسیم ؟
پاسخ – دختر و پسر باید اول همدیگر را بشناسند ولی در خیابان هیچ شناختی حاصل نمی شود . زیرا آنچه که شما در روابط خیابانی می بینید رفاقت پنهان است . در قرآن داریم که رفاقت پنهانی ممنوع است ، (سوره ی مائده آیه ی5 و سوره نساءآیه 259) زیرا روابط خیابانی منجر به شناخت نمی شود . در خواستگاری شما اول پدر و مادر را می شناسید و مراسم خواستگاری تشریفاتی و صوری است ولی در خواستگاری در حضور خانواده ها ، جوانها می توانند با هم قرار بگذارند . حتی اگر لازم شد می توانند ازدواج موقت هم انجام بدهند .الان عرف خواستگاری به این صورت است که فکر می کنند که وقتی به خواستگاری می روند یعنی کار تمام است . این عرف اشتباه را باید عوض بکنیم . در ازدواج های خیابانی شما فقط از صورت یکدیگر شناخت حاصل می کنید . اگر در خواستگاری دختر و پسر وقت بیشتری برای شناخت بخواهند می توانند عقد موقت بکنند و میزان روابط را در عقد موقت شرط بکنند . 
اینکه در جامعه روابط انسانی را با روابط جنسی قاطی می کنند اشتباه است. بعض ها تصور می کنند که باید بین زن و مرد دیوار کشید .
در خانواده های ما دوستی خارج از خانواده ناهنجاری تلقی می شود اما چون جوانان شرایط موجود را نمی پسندند تن به یک ناهنجاری می دهند . شما در شرایط فعلی مجبور هستید که ناهنجار شکنی کنید . شما که می خواهید هنجارهای عرفی را تغییر بدهید چرا آنرا به سمت غلط تغییر می دهید ؟ بعضی از لایه های اجتماعی ما فکر می کنند که در خواستگاری دختر و پسر باید نیم ساعت حرف بزنند و جواب را بدهند . من هم این را نمی پسندم . ممکن است که انسان در نیم ساعت اول ذهنش مشوش باشد و نتواند سوالاتش را مطرح کند . حالا راه چیست ؟ باید این هنجار بشکند . شما برای شکستن این هنجار سراغ ناهنجار غلط نروید . شما می توانید با یک هنجارشکنی درست جلو بروید . شما به خانواده ای که می خواهید به خواستگاری دخترشان بروید مطرح کنید که با تمام احترامی که به عقاید شما قائل هستم من می خواهم مدت زمان بیشتری برای شناخت داشته باشم . ممکن است که آنها ناراحت بشوند ولی این ناراحتی منجر به تصحیح روابط می شود . قطعا جوانان با یک ساعت صحبت کردن متوجه مسائل همدیگر نمی شوند . شما با نشست های مکرر خانوادگی ، کلی شناخت از  خانواده ی همسر آینده تان بدست می آورید که برای شما ضروری است . مثلا شما می بیند که پدر و مادر این خانم چطور با هم صحبت می کنند و این ارتباط روی دختر خانم هم موثر بوده است . دانشجویان راه حل را این طور تشخیص داده اند که در دانشگاه با هم دوستی کنند . تکرار این دوستی ها ، باعث می شود که نگاه بد عرف روی این دانشجویان هم باشد که هر کدام یکسال یا شش ماه با یکدیگر دوست بوده اند . تمام شدن این دوستی ها در ذهن دختر و پسر منجر به طلاق عاطفی نشده است ؟ وقتی دوستی خارج از خانواده شد ، خیلی قابل کنترل نیست زیرا علاه اتفاق می افتد و امید بسته می شود . تکرار این دلبستگی ها و گسستگی ها آثار بدتری دارد . برای اینکه این عرف تغییر بکند ، این حلقه باید یک جایی شکسته بشود . اگر شما بگویید که ما با این عرف می سازیم و راه خودمان را می روییم و نسل بعدی هم همین طور ... مسافرت رفتن خانواده ها با یکدیگر و میهمانی های طولانی  باعث می شود که دو تا خانواده با اخلاق های هم آشنا بشوند .
اگر شما متوجه می شوید که راه حلی غلط است باید تغییر و تحولی داده بشود و هر تغییری باید یک نقطه ی عزیمتی داشته باشد . انبیاء آمده اند که مسیر غلط را عوض کنند . پدر و مادرها و بچه ها باید شروع کنند . رسانه وسیله ای برای این تغییر و تحول است . مسافرت رفتن چون یک ضوابط کنترل شده ی بسته ای دارد منجر به شناخت نمی شود . اسلام تاکید می کند که قبل از ازدواج باید شناخت ایجاد بشود. یک کارشناس دینی ( دکتر حسینی ) دارد می گوید که این کار مورد تایید شرع  و اسلام است .
سوال – آیا حکومت اسلامی نباید در این اختلاط های دختر و پسر مداخله بکند ؟  
پاسخ – گاهی اوقات دو نفر با هم رابطه ی انسانی دارند و متوجه حضور جنس مخالف نمی شوند . مثلا من به بانک می روم و کار بانکی دارم و برای من مهم نیست که کارمند خانم است یا آقا ، برای دانشجو مهم نیست که استادش خانم باشد یا آقا ، این رابطه ی انسانی بین دو جنس است . یک وقت دو نفر با هم ارتباط جنسی دارند یعنی دونفر با هم روبرو می شوند که نگاه آنها نگاه جنسی است . حجاب آمده است که رابطه ی جنسی دو انسان را به رابطه ی انسانی دو جنس تبدیل کند . در محیط دانشگاه و کار و اعضای فامیل ارتباط دو جنس مخالف وجود دارد . رابطه ی انسانی مجاز و رابطه ی جنسی ممنوع . بطور طبیعی وقتی گروههای جوان ، دختران و پسران جوان و مجرد در اوج نیازهای جنسی با همدیگر مواجه می شوند ،  نگاههای جنسی طبیعی و ناگزیر اتفاق می افتد . دو نکته باید همزمان با هم باشند . یکی آموزش خویشتن داری است . ما باید از اول بچه های مان را خود کنترل و خویشتن دار بار بیاوریم . تعبیر تقوا در قرآن همین است . تقوا در اینجا تفوای در میدان است نه اینکه من خودم را در خانه حبس کنم که تقوا داشته باشم . اینکه آب باشد و من تشنه باشم و بتوانم خودم را کنترل بکنم مهم است . روانشناسان می گویند که از هر پنج خواسته ی بچه دوتای آنرا بلا فاصله برآورده کنید ، بچه را مجبور کنید که دو تای آنرا صبر کند تا به خواسته اش برسد . یکی از خواسته ی بچه را هم برآورده نکنید تا این بچه تجربه ی ناکامی را هم داشته باشد. پس خانواده باید بچه را خوب تربیت کند . خانواده ای که به به بچه ی سیزده ساله اش سوئیچ ماشین می دهد که سوار ماشین بشود . یعنی بچه در سن سیزده سالگی نمی تواند تا سن هجده سالگی صبر کند تا رانندگی کند . همین بچه هم تا بیست و پنج سالگی نمی تواند برای ازدواج صبر کند . او خیال می کند که الان که نیاز به ارتباط جنسی دارد باید یک جور ارتباط را برقرارکند و نیازش را برطرف کند . بحث بعدی حاکمیت است که در آن موثر است . بحث ترویج و توسعه ی ازدواج است . شما نمی توانید انکار بکنید که زمینه ی نگاه نادرست حتی برای انسانهای باتقوا وقتی در موقعیت های خاص قرار بگیرند فراهم می شود. این غیر قابل انکار است . باید سطح سن ازدواج را مناسب با امکانات خانواده و جامعه پایین بیاوریم . ما تا جایی که ضرورتی وجود ندارد نباید توسعه ی اماکن مختلط و ساعتهای طولانی افراد باهم بودن را فراهم کنیم . یک وقت ما ناچار هستیم . ما نمی خواهیم در خیابان پرده بکشیم و بگوییم که هر کدام از یک طرف بروند . نیازی به این کار نیست . اما با هم بودن دختر و پسر مجرد حتی با تربیت با اخلاق در طولانی مدت مسئله درست می کند .
اگر روابط ما در جامعه انسانی است چه لزومی دارد که وقتی من می توانم با همجنس خودم ارتباط را برقرار کنم و نیازهای خودم را برطرف کنم ، با جنس مخالف ارتباط برقرار بکنم . یکی از چیزهایی که انسانها را به زمین می زند روابط جنسی است زیرا روابط جنسی بسیار سرکش است . بستر سازی برای شعائر اسلامی و رشد فضایل اخلاقی بر عهده ی حکومت است و راهش این است که محیط گناه محدود بشود. ما در اینجا فرم صحیح زندگی بر اساس آموزه های اسلامی را می گوییم . فرم صحیح اسلامی این است که در ملا عام روابط انسانی باشد و به جنسی تبدیل نشود و دولت اسلامی موظف است که بستر سازی بکند . همین طور که دولت با تخلفات راهنمایی و رانندگی برخورد می کند باید اینها را هم بسترسازی بکند که از جمله برنامه های فرهنگی را انجام بدهد و محیط های گناه را کم بکند .
سوال – آیا صیغه ی خواهر و برادری وجود دارد که دختر و پسر با هم ارتباط داشته باشند تا از هم شناخت پیدا کنند ؟
پاسخ – ما صیغه ی خواهر و برادری نداریم . این یک فریبی است از سوی برخی از افراد شیاد مطرح می شود . آنچه که باعث محرمیت می شود صیغه ی ازدواج دائم یا موقت است . در ازدواج موقت می توان میزان بهره مندی را محدود کرد که از آن محدوده جلوتر نروند . اگر منظور فقط شناخت است می توان به همین اندازه اکتفا کرد .
سوال – ازدواج موقت می تواند یک ارتباطی بین دختر و پسر باشد البته عرفا این جا نیفتاده است . بعضی از فقها می گویند که دختر رشیده باید با اجازه پدر ازدواج موقت داشته باشد؟ چرا علما اجازه ی ازدواج موقت را نمی دهند تا جوانان دچار گناه نشوند ؟ پاسخ - همه ی فقهائی که گفته اند اذن پدر شرط است می گویند که این اذن حمایتی است . یعنی اگر خواستگاری آمده و مشکلی ندارد و پدر دارد لجبازی می کند می گویند که اذن پدر ساقط است .این اذن برای این بود که مصلحت دختر حفظ بشود و پدر از تجربه هایش او را بهره مند بکند . خانمها عاطفی هستند و پدرجنس این مرد را بهتر   می شناسد. اگر خانمی قبلا ازدواج کرده است چون تجربه دارد اذن پدر برای او شرط نیست .
خوب است که ما به روابط دختر و پسر یک نگاه عقلانی می کردیم . عقل ارتباط آزاد بی ضابطه ی و بدون مقررات و کنترل را به صلاح هیچ طرف نمی داند بویژه به صلاح دخترها نمی داند . البته ما مراجعینی داشته ایم که این رابطه به آقایان لطمه زده است . اگر می گویند که در ازدواج موقت پدر دختر باید اجازه بدهد برای این است که در ارتباط شرعی شده ، باز هم امکان مخاطره برای این دختر خانم هست . این اذن در جهت حمایتگری است . ما نیازمند به تغییر نگاه عرف هستیم . اگر خانواده ها با این صیغه ی محرمیت مخالفت می کنند بخاطر این است که تجربیاتی دارند. مثلا محرمیتی برای آشنایی اتفاق افتاده است ولی دختر و پسر حدود را رعایت نکرده اند و بعد منجر به اتفاقاتی شده که به صلاح دختر خانم ها نبوده است . این اتفاق یک تجربه در گوشه ی ذهن پدر و مادرها می ماند که نکند این تجربه برای دختر من هم پیش بیاید . پس باید به پدر و مادرها حق داد .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: